เสียงที่บอกฉัน ว่าเธอห่วงใย
มือนั้นของเธอ
ที่แตะหน้าผากฉันวันที่ฉันไม่สบาย

ทุกๆฉากทุกตอนไม่เคยจางหาย
แม้จะผ่านเนิ่นนานเท่าไร
และทุกฉากทุกตอนนั้นคอยตอกย้ำ
สิ่งที่ฉันเป็น ตั้งแต่เสียเธอไป

ว่าฉันเป็นคนโง่เหนือใครๆ
มีรักแท้อยู่ ดูแลไม่ได้ จะรู้ค่ามันก็สายเกินไป
ปวดร้าวคิดอยากย้อนเรื่องราวแค่ไหน ได้แต่ฝัน

ต่อจนเหมือนเดิม
รูปเมื่อก่อนนั้น ที่มันขาดไป
แต่ทางของเรา จะต่อได้อีกไหม
หรือว่าฉันต้องทำใจ

ทุกๆฉากทุกตอนไม่เคยจางหาย
แม้จะผ่านเนิ่นนานเท่าไร
และทุกฉากทุกตอนนั้นคอยตอกย้ำ
สิ่งที่ฉันเป็น ตั้งแต่เสียเธอไป

ว่าฉันเป็นคนโง่เหนือใครๆ
มีรักแท้อยู่ ดูแลไม่ได้
จะรู้ค่ามันก็สายเกินไป
ปวดร้าวคิดอยากย้อนเรื่องราวแค่ไหน
ได้แต่ฝัน

บอกหน่อยที่ไหนพอจะมี
ประตูให้ฉันย้อนไปคืนวัน
ที่ฉันมีเธออยู่
จะขอดูแลอีกครั้ง โวโว้โอ

ฉันเป็นคนโง่เหนือใครๆ
มีรักแท้อยู่ ดูแลไม่ได้
จะรู้ค่ามันก็สายเกินไป
ปวดร้าวคิดอยากย้อนเรื่องราวแค่ไหน
ได้แต่ฝัน